Swoista biografia przedstawiona w postaci obrazów pamięci. Najwcześniejsze szczątkowe, ale z biegiem czasu nabierające wyrazistości i sensu. Początkowy idealizm zostaje zastąpiony pragmatyzmem, a na koniec wręcz cynizmem. Autorka urodzona w latach 40 XX wieku najlepiej wspomina oczywiście swe lata dzieciństwa i młodości. Od lat 90-tych kobieta zaczyna odczuwać, że świat wokół niej pędzi zbyt szybko i przestaje rozumieć zarówno nowe technologie jak i młodych ludzi, którzy posługują się nimi intuicyjnie. Świat, którego podstawą jest konsumpcja, a kontakty ze strefy osobistej przeszły w strefę wirtualną staje jej się obcy i męczący. Co gorsza, wraz z nadejściem starości przestała się identyfikować ze swoim własnym ciałem, które stało się nagle źródłem ograniczeń i bólu.
Książka zwykła z punktu widzenia treści, gdyż opisuje życie każdego człowieka, ale niezwykła ze względu na formę bazującą na obrazach ze wspomnień. Barierę stanowi jednak mnogość odniesień do wydarzeń i nazwisk Francuzów (aktorów, pisarzy, polityków), którzy nie są szerzej znani poza swym krajem, zwłaszcza, gdy dotyczy to lat wcześniejszych 50-tych czy 60-tych.
Ocena: 4/5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz