Dwoje mężczyzn przybywa na samotny kawałek skały by pełnić miesięczną służbę przy obsłudze latarni morskiej. Stary wilk morski oraz młody drwal wystawieni zostają na udrękę ciężkiej pracy, klaustrofobicznej przestrzeni otoczonej ogromem oceanu oraz wzajemnego towarzystwa. Widząc przed sobą perspektywę szybkiego zakończenia warty obaj trzymają się przypisanych im funkcji i obowiązków. Z powodu potężnego sztormu ich pobyt wydłuża się jednak, a znękane umysły zaczynają roić sobie różnego rodzaju zwidy i domysły. Rozwijające się szaleństwo karmione obficie alkoholem przeradza się w paranoje i fobie. Zatraca się nawet granica między ich tożsamościami. Młodszy latarnik przyznaje się w pewnym momencie, że był świadkiem śmierci nękającego go drwala, ale wyrzuty sumienia każą sądzić, że czynnie przyczynił się do tej śmierci. Starzec domyśla się wszystkiego i wykorzystuje to przeciwko młodszemu koledze. W rezultacie chłopak zabija po raz kolejny, ale obłęd pochłania go i niedługo potem staje się także ofiarą bezlitosnej wyspy.
Ocena: 3/5
Ocena: 3/5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz