Bardzo realistyczna i wiarygodna relacja z wydarzeń grudniowych na wybrzeżu w 1970 roku. Fabuła podzielona jest na trzy części. Obrazy z zamieszek, akcji milicyjnych, spotkań strajkujących oraz tragicznych scen szpitalnych. Druga warstwa to rekonstrukcja spotkań na najwyższym szczeblu w tym Gomułki, Moczara i Cyrankiewicza. Ostatnia płaszczyzna przedstawia losy zwykłej rodziny, której ojciec, nie angażując się zupełnie w protesty, zostaje przypadkowo zabity w drodze do pracy. Film przedstawia bezsilność strajkujących, nieczułość kierownictwa partii oraz zezwierzęcenie milicji i wojska. Wszystko daje obraz dość wstrząsający ale również pozostawiający wrażenia propagandy. Protestujący to dobrzy ludzie walczący o chleb, zaś milicja to bezmózdzy rzeźnicy. Całość została trochę przejaskrawiona, bo zarówno robotnicy nie byli tacy krystaliczni jak i druga strona bezwzględnie bezlitosna. W dzisiejszych czasach konieczne jest jednak tego typu przewartościowanie by uzmysłowić tragizm i brutalność tamtych wydarzeń.
Głośno reklamowana muzyka autorstwa Kazika Staszewskiego, to praktycznie tylko końcowa interpretacja Ballady o Janku Wiśniewskim, choć bardzo udana.Ocena: 3/5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz