W 1943 roku, wokół silnie bronionego Kurska, powstał łuk wojsk niemieckich, który od północy obejmował miasto Orzeł, a od południa Biełgorod i Charków. Hitler zaplanował operacją mającą na celu zamknięcie wschodniego zwężenia, co odcięłoby od zaopatrzenia Kursk i tym samym przyczyniło się do jego upadku. Wielokrotnie przekładana operacja w końcu rozpoczęła się 5 lipca 1943 roku i nie była dla nikogo zaskoczeniem. Rosjanie od dłuższego czasu spodziewali się takiego manewru i solidnie przygotowali obronę. W rezultacie, zamiast miażdżącego uderzenia, niemieckie dywizje pancerne zdołały, w ciągu kolejnych dwóch dni, wbić się w linie obronne na jedynie parę kilometrów, a niedługo potem nastąpił radziecki kontratak. Siły Rosjan, które w tym momencie zaczęły już przewyższać siły agresora, przeprowadziły niespodziewany manewr wypychając nieprzyjaciela daleko poza zajmowane stanowiska. W wyniku tej bitwy odbite zostały duże miasta Orzeł i Charków, zlikwidowane oblężenie Kurska i wyprostowanie linii frontu, a w niektórych miejscach nawet wbicie się w pozycje nieprzyjaciela. Bitwa ta była odwróceniem losów frontu wschodniego, gdyż od tej pory Armia Czerwona rozpoczęła nieprzerwany marsz na zachód notorycznie zmuszając Niemców do cofania się.
Ocena: 4/5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz