Nemo jest profesjonalnym włamywaczem specjalizującym się w kradzieży drogocennych dzieł sztuki. Jego kolejnym zadaniem jest obrabowanie mieszkania bogatego kolekcjonera, który wyjechał na dłużej za granicę. W pełni zautomatyzowany dom staje się jego pułapką, gdy wprowadza błędny kod i uruchamia alarm. Ku zaskoczeniu nikt jednak nie przybywa i przez kolejne dni musi radzić sobie z dynamicznie zmieniającą się temperaturą, brakiem wody i żywności. W końcu udaje mu się zbudować piramidę na środku salonu i zdemontować część świetlika w suficie. Dzięki temu wydostaje się z zamknięcia i odzyskuje wolność. Całość jest oczywiście metaforą hermetyczności dzisiejszej sztuki współczesnej, która całkowicie niezrozumiała dla ogółu społeczeństwa stanowi jedynie lokatę kapitału dla bogaczy, którzy przetrzymują swe dzieła w sejfach i innych zamkniętych pomieszczeniach. Stan ten jest całkowitym zaprzeczeniem sensu istnienia dzieł sztuki, a jedynym rozwiązaniem, według autorów filmu, jest całkowite zniszczenie obecnego stanu i uwolnienie sztuki oraz ponowne związanie go z ogółem ludzi.
Ocena: 4/5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz