Pod koniec XIX wieku pewnej biednej rodzinie zostaje złożona propozycja nie do odrzucenia. W zamian za ich stary dom otrzymają nową dużą posiadłość. Okazuje się jednak, że budynek od początku jest nawiedzony przez złego ducha pozornie łaskawego architekta. Rodzice szybko zamieniają się w bezmyślne marionetki porzucające swoją przeszłość i marzenia. Jedynie mała Mabel dostrzega zagrożenie i ukrywa się ze swą młodszą siostrzyczką na strychu, ale chwilę później wszystkie schody gdzieś znikają, a rodzice popadają w krańcowy obłęd. Gdy sami w końcu zamieniają się w sprzęty domowe, obie dziewczynki uciekają z domu.
Współcześnie, remontem domu zajął się ambitny przedsiębiorca, który mimo braku funduszy odnawia cały budynek i chce wystawić go na sprzedaż z dużym zyskiem. Po ukończeniu prac mieszkanie zostaje jednak nawiedzone przez istną plagę różnego robactwa z czym mężczyzna (mysz) stara się uporać. Prezentacja okazuje się kompletną klapą, ale na koniec pozostaje ekscentryczna para, która deklaruje zainteresowanie kupnem. Oboje zostają w domu na noc, a potem sprowadzają rodzinę i ostatecznie doprowadzają dom do ruiny, a właściciela do szaleństwa.
W innym czasie dom znajduje się z zatopionej okolicy, w której stanowi praktycznie jedyny budynek. Pewna kotka zajmuje się wynajmem mieszkań, ale jej ostatni lokatorzy stale zalegają z czynszami. Woda się wciąż jednak podnosi, a ostatnie osoby odchodzą. Kotka pozostaje sama w walącym się i zalanym domu. W końcu zdesperowana korzysta z ostatniej deski ratunku, symbolicznej dźwigni pozostawionej przez przyjaciół, która uwalnia budynek z fundamentów i pozwala ruszyć z miejsca.
Trzy etiudy odnoszą się do różnego rodzaju depresji, które zżerają człowieka od środka i odbierają wszelką nadzieję. Ostatnia opowieść daje jednak szansę na ratunek, który niosą najbliżsi.
Ocena: 3/5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz