Po śmierci Cezara mija wiele pokoleń, przez które małpy tworzyły własne społeczeństwa, a ludzie niemal całkowicie wyginęli. Nieliczni pozostali tworzą niewielkie stada pozbawionych inteligencji istot traktowanych przez małpy jak zwierzęta łowne. Noa jest członkiem plemienia szympansów, które pokojowo koegzystuje z orłami, tresując je do pozyskiwania jedzenia. Pewnego dnia zostają jednak zaatakowani przez agresywne plemię małp, które morduje stawiających opór i bierze do niewoli pozostałych. Noa jako jedyny pozostaje na wolności i rusza tropem bliskich. Po drodze spotyka przyjaźnie nastawionego orangutana Raka i obaj ratują dziką ludzką kobietę. Wkrótce okazuje się, że dziewczyna, w odróżnieniu od innych ludzi, potrafi mówić i nazywa się Mae. Niestety cała trójka wpada w pułapkę i zostaje pojmana, poza Raką który wpada do rwącej rzeki i przepada. Więźniowie zostają doprowadzeni do siedziby społeczności rządzonej przez Proximusa Cezara, który wykorzystując legendę prawdziwego Cezara, jako tyran, wyłapuje inne małpy do niewolniczej pracy. Ich zadaniem jest sforsowanie wrót do bunkra, w którym przed latami ukryli się ostatni ludzie wraz całą ówczesna technologią. Proximus spodziewa się z pomocą ukrytych tam skarbów wynieść swe małpy na wyższy poziom, dokonać ewolucji. Noa jest bardzo sceptyczny względem planów tyrana co dostrzega Mae i wyjawia mu, że zna inną drogę do wnętrza. Razem odnajdują system wentylacji i odkrywają, że to miejsce od dawna jest puste. Mimo wszystko dziewczyna wyraźnie wie czego szukać i zabiera ze sobą część serwera. Zgodnie z planem mają następnie otworzyć główne wrota i zalać bunkier wysadzając tamę. Po wyjściu czeka już jednak na nich Proximus, ale dziewczyna nie może pozwolić by cała potęga ludzkiej technologii dostała się w ręce małp i wysadza zaporę. Noa ratuje sporą grupę małp wyprowadzając je tą samą drogą, którą weszli, dzięki czemu unikają zatopienia. U wylotu wentylacji zostaje jednak brutalnie zaatakowany przez Proximusa, ale Noa przyzywa orły swego klanu, które praktycznie go rozszarpują i zrzucają w przepaść. Po powrocie do domu Noa rozpoczyna odbudowę siedziby swego klanu i po raz ostatni odwiedza ich Mae, która potwierdza tylko jego domysły, że małpy i ludzie nigdy nie będą żyć w zgodzie. Dziewczyna kontynuuje swą podróż, aż do zamkniętej bazy, gdzie mieszkańcy silosu, z pomocą dostarczonego klucza, nawiązują łączność satelitarną z innymi bazami ludzi co stanowi kolejny krok na drodze do odbudowy ludzkiej cywilizacji.
Ocena: 4/5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz