Czworo podróżnych, Swen, Jolan, Zorza i Thorgal, wpadają w sztorm, który znosi ich na skały i rozbija łódź. Udaje im się dotrzeć do niewielkiej wysepki, ale Swen zostaje roztrzaskany na ostrych kamieniach. Thorgal samotnie udaje się wpław w stronę pobliskiego lądu by poszukać innej łodzi i pomocy. Zostaje jednak pojmany przez wojów lokalnego wodza Oksekoga, który bezwzględnie rządzi okolicą nie okazując nigdy współczucia. Za ewentualną pomoc żąda od Thorgala przyniesienia fragmentu skały ze świątyni bogini Skaedhi. Przed wiekami była ona olbrzymką, która zmusiła Odyna do zapłaty haraczu w formie tysiąca oczu pomniejszych bogów, a następnie zamieniła je w kryształy unoszące się w powietrzu, a legenda głosi, że w ten sposób pragną powrócić do Asgardu. W podziemiach spotyka lapońską łowczynię żmij Myslę, uodpornioną na ich jad, która pomaga mu przepędzić węże broniące ołtarza i zabrać kawałek jego skały. Przy wyjściu zostają jednak okradzeni ze zdobyczy, ale Thorgal i tak zdobywa łódź, którą wyrusza na ratunek syna. Znajduje ich holowanych przez czarną raję, która jednak zatruwa Zorzę swym śmiertelnym jadem, gdy ta jest wciągana do łodzi. Jedyną nadzieją dla niej jest wiedz Mysli, którą Thorgal ratuje z opresji w wiosce, gdzie w akcie zemsty za śmierć swych bliskich zabija Oksekoga. Sama jednak otrzymuje śmiertelną ranę, ale przed śmiercią wyjawia swemu wybawcy, że jad może być zwalczony wysoką temperaturą rozgrzanego metalu zbliżonego do rany. Mimo zastosowania terapii stan Zorzy się nie poprawia. Julan domyśla się, że czarna raja była wcieleniem Mininy, jednego z dwóch kruków Odyna, która zraniła zorzę w akcie zazdrości. Na jego prośbę przywraca jednak dziewczynie zdrowie. Po wszystkim cała trójka wyrusza w dalszą drogę i cieszą się już na ponowne spotkanie z rodziną. Tymczasem skradziony kawałek skały trafia w ręce Aniela de Valnor, który ma jakiś plan względem głazu z Asgardu.
Ocena: 4/5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz