Cztery państwa, Włochy, Prusy, Francja i USA, rywalizują ze sobą o pozyskiwanie energii z elektrowni wodnych. W tym celu konieczne jest zbudowanie zapór, które spiętrzą odpowiednia ilość wody, a następnie rurociągami doprowadzić ją do elektrowni. Odpowiednia rozbudowa własnej infrastruktury może całkowicie odciąć rywali od wody lub zapewnić im jej darmowe dostawy. Wszystko więc zależy od przemyślanej rozbudowy i reagowania na stale zmieniającą się sytuację. Wbrew pozorom zasoby wody są bardzo ograniczone i każda jej porcja jest na wagę złota. Wykonywanie akcji opiera się o stałą dla wszystkich grupę 12 inżynierów, za to same akcje są ograniczone i zajmowane przez graczy. Kolejne wykonania tej samej akacji są więc zwykle mniej efektowane lub bardziej kosztowne. Dodatkowe bonusy można pozyskać wykonując rządowe kontrakty, ale te również należy najpierw pozyskać. Oddzielną sprawą jest budowa struktur, do których używany jest sprzęt budowlany koparki i betoniarki, które można użyć ponownie dopiero po jakimś czasie. Ich stawianie odblokowuje jednak profity uzyskiwane na początku każdej tury, zaś tur w grze jest pięć i po zakończeniu każdej można otrzymać punkty za konkretne budowle.
W pierwszej rozgrywce, Mareckiemu udało się ustawić pozornie mało intratną zaporę i elektrownię, do której jednak cały czas spływała woda i mógł czerpać z niej zyski wypełniając stale nowe kontrakty. W rezultacie wygrał z 123 PZ, a Mariusz zajął drugie miejsce z jednym punktem mniej. Ja byłem trzeci z 73 punktami, a Marta czwarta z około 50 PZ.
Ocena: 4/5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz