Od wydarzeń 2061 roku mijają lata i na początku XXII wieku do gry wchodzi zupełnie nowe pokolenie rodowitych Marsjan. Wśród nich wyróżnia się Nirgal, syn Hiroko i Kojota, który podróżując po wszystkich ukrytych osadach znajduje wszędzie nowych przyjaciół. Prezes korporacji Praxis, William Fort, przewiduje rychłe zmiany i wysyła na Marsa swego agenta Arta Randolpha, którego zadaniem jest przeniknięcie do tutejszego podziemia i wspieranie go. W odróżnieniu od innych korporacji Praxis nie planuje zagrabienia Marsa dla siebie, ale nawiązanie współpracy handlowej z niepodległą strukturą, której stworzenie otwarcie wspiera. W tym czasie korporacje odbudowują osadę Sheffield na szczycie Pawonis Mons, gdzie ponownie uruchomiona zostaje winda orbitalna. Zbudowana zostaje również gigantyczna soczewka Soletta, która skupia promienie słoneczne i znacznie ogrzewa całą powierzchnię planety. Stworzono również mniejszą jej wersję, której zadaniem jest jednak topienie skał mocno skupionym strumieniem fotonów, co emituje wielkie ilości dwutlenku węgla i sukcesywnie zagęszcza atmosferę. Sax Russell, jeden z pierwszych osadników, pod fałszywym nazwiskiem, przyłącza się do grupy korporacyjnych naukowców z zamiarem wznowienia prac nad terraformacją Marsa. Zostaje jednak rozpoznany i poddany torturom w celu wydobycia informacji o reszcie podziemia. Przyjaciele organizują jego uwolnienie z ośrodka więziennego i tym samym rozpoczynają wojnę. Wkrótce zawodowe oddziały najemników atakują i niszczą kilka ukrytych osad, a Sax organizuje akcje odwetowe niszcząc między innymi mniejsze soczewkę i wyprowadza z orbity Marsa drugi i ostatni księżyc Deimos (Fobos został zniszczony w 2061), które równie dobrze mogły posłużyć przeciwnikowi za broń. Po tych akcjach profilaktycznych podziemie postanawia przyczaić się i czekać na właściwy moment. Okazja nadarza się, gdy na Ziemi wybucha potężny wulkan pod Antarktydą, topiąc wielkie masy lodu i podnosząc poziom mórz o 6 metrów. Tym samym Ziemia zajęta ewakuacją nadmorskich miast nie ma środków do reagowania na Marsie. Podziemie rozpoczyna od zmasowanego ataku na satelity skutecznie zakłócając łączność i orbitalne systemy militarne. Sukcesywnie przejmowane są osady, a część strażników korporacyjnych przechodzi na ich stronę. W ciągu kilku miesięcy niemal cały Mars zostaje wyzwolony, a największy azyl TS ONZ znajduje się w Sheffield. Tym samym Mars ogłasza niepodległość, a Praxis, oraz współpracujące z nimi państwa jak Chiny i Indie, popierają ich suwerenność.
Podobnie jak pierwszy tom, książka jest strasznie przegadana. Mnóstwo tu wątków, które niewiele wnoszą do głównej fabuły co w rezultacie sprawia, że w powieści prawie jej brak. Mimo wszystko tworzą one marsjański klimat, osadników uważających tę niegościnną krainę za swój dom i pragnących niezależności i samostanowienia. Podziemie nie jest jednak jednolite, niektóre frakcje dążą do zbrojnego stawienia czoła najeźdźcom, inne pragną jedynie terraformować planetę, ale część chce całkowicie zatrzymać ten proces.
Ocena: 4/5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz