Leda wyjeżdża samotnie na wakacje do Grecji i szuka spokoju by zająć się pracą. Pobliska plaża nawiedzana jest jednak przez głośną i liczną rodzinę, wśród której kobieta dostrzega Ninę i jej małą córeczkę. Obie przypominają jej ją samą oraz własną córkę Biancę. Obserwacja przywraca wspomnienia trudnych kontaktów z dziećmi. Leda, nad macierzyństwo, przedkładała karierę zawodową oraz własne samospełnienie. W rezultacie na prawie trzy lata porzuciła swe dzieci dla romansu z kolegą z pracy. Bliższy kontakt z Niną pozwala jej spojrzeć krytycznie na własne życie i dojrzeć w końcu do bycia matką. W wyniku zaistniałej sytuacji zostaje poważnie raniona w brzuch i w konsekwencji traci przytomność na samotnej plaży. Po przebudzeniu rano jasno dostrzega swoje miejsce w rodzinie i pragnie ponownie nawiązać stosunki z córkami. Scena ta może być jednak interpretowana jako jej śmierć, a więc uwolnienie się od przyziemnych pragnień i zrozumienie nadrzędnej ważności kontaktów z bliskimi.
Ocena: 3/5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz