Kapitan Alatriste i jego wierny kompan Inigio, wyruszają na Morze Śródziemne, gdzie walczą na galerze zwanej Mulata. Ich głównym przeciwnikiem są muzułmanie, ale także angielscy piraci. Biorą więc udział w rajdzie na arabską osadę, która przestała płacić podatki, a więc jej mieszkańcy zostają sprzedani na targu niewolników. Po wszystkim okazuje się, że doszło do pomyłki i w niewolę trafili prawi poddani króla Hiszpanii. Później wyruszają do Neapolu, a po drodze rozprawiają się z angielskim korsarzem. Kolejnym celem ich podróży jest wschodni basen morza, tuż u wybrzeży imperium osmańskiego. Wraz z kilkoma innymi statkami napadają na okręt wiozący żonę jednego z paszów i dostają za nią sowity okup. Rozzuchwaleni sukcesami wybierają w trzy statki się na łupieżczy rajd w okolice Izmiru, ale tu zostają odcięci przez osiem tureckich galer. Zdesperowani Hiszpanie rzucają się do nierównego boju i przez dwa dni stawiają dzielnie opór przeważającemu przeciwnikowi. Zdziesiątkowani Turcy w końcu odpuszczają i wycofują się pod osłona nocy, a resztki Hiszpanów z trudem docierają do swego portu.
Książka zakończona jakby na siłę. Najważniejsza jej część, starcie z turecką flotą, kończy się pośpiesznie na dwóch stronach epilogu.
Ocena: 3/5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz