Po rebelii Koby, którego Cezar zabił, następuje 15 lat walk ludzi i małp. Cezar, wraz ze swą rodziną i resztkami niedobitków, ukrywa się w lasach, jednak i tu wytropili go żołnierze. W jednym z ataków ginie jego syn i od tej chwili pała jedynie zemstą na legendarnym pułkowniku. Wraz z trzema kompanami odłącza się od stada i rusza na północ. Gdy w końcu odnajduje obóz swego wroga, okazuje się, że wojsko pojmało już ziomków Cezara i wykorzystuje ich do budowy fortyfikacji. Wirus, który zdziesiątkował ludzi i spowodował rozwój inteligencji u małp, zmutował i zarażeni ludzie tracą inteligencję, a pierwszym objawem choroby jest utrata mowy. Pułkownik zastosował radykalne rozwiązanie i zabija wszystkich chorych. Nie spodobało się to reszcie ludzi i teraz jest ścigany i szykuje się do odparcia ataku. Cezar trafia do niewoli, ale reszta małp wciąż traktuje go jako swego przywódcę. Wraz z zaufanymi podwładnymi planuje ucieczkę, która zbiega się w czasie z atakiem. Przed rozpoczęciem ostrzału zdecydowana większość małp zdołała się ewakuować, jednak Caesar pragnie zemsty i udaje się do pułkownika. Znajduje go nietrzeźwego i z wyciętym językiem, chwilę później popełnia samobójstwo. Liczne wybuchy powodują zejście z gór lawiny, która przysypuje obie strony starcia. Małpom udaje się jednak dostać do bezpiecznej strefy, gdzie chronią się na drzewach. Caeser, który został poważnie ranny, umiera wiedząc, że jego lud odnalazł w końcu bezpieczne miejsce, w którym będzie mógł żyć.
Ocena: 4/5
Ocena: 4/5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz