Odległa stacja traci kontakt z resztą. Wysyłane patrole nie wracają, a linia telefoniczna zostaje zerwana. Ostatnią szansą jest Hunter, który ogólnie został uznany za zmarłego. Wyrusza wraz ze starym Homerem by sprawdzić co się stało. Okazuje się, że na stacji łączącej ich z resztą metra wybuchła śmiertelna zaraz. Jedynym rozwiązaniem wydaje się całkowita eksterminacja. W międzyczasie pojawia się nadzieja lekarstwa, dzięki czemu wizja ludobójstwa przestaje być jedyną perspektywą. Niestety Hunter toczy jednocześnie większą walkę, która rozgrywa się w jego wnętrzu. W bitwie biorą udział dwie części jego osobowości, ludzka i zwierzęca. Przekonany, że jest potworem, ostatecznie dowiaduje się, że każdy człowiek odgrywa w sobie podobną walkę. Mimo starań, zakażona stacja zostaje zalana wodą przez stacjonujących na niej żołnierzy. Lekarstwo okazuje się jednak być prawdziwe, gdyż pod wpływem promieniowania epidemia wygasa. Hunter powraca do społeczeństwa, jednak dziewczyna, która próbowała wskrzesić w nim człowieka, Sasza, przepada w zamieszaniu pacyfikacji stacji. Homer okazuje się być narratorem opowieści oraz kronikarzem.
Książka wydaje się być bardziej rozbudowanym opowiadaniem w uniwersum niż pełnoprawną powieścią.
Ocena: 4/5
Książka wydaje się być bardziej rozbudowanym opowiadaniem w uniwersum niż pełnoprawną powieścią.
Ocena: 4/5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz