Jest rok 1348, we Florencji szaleje zaraza i codziennie ludzie umierają setkami, co z jednej strony przeraża wciąż żyjących, ale z drugiej strony sprawia, że mają bardziej filozoficzne podejście czerpiąc z życia najwięcej ile się da. Grupa szlachetnie urodzonych, szuka schronienia w wiejskiej posiadłości, gdzie zostają zaproszeni przez Leonarda. Przybywa tu lekarz Dioneo ze swym pacjentem hipochondrykiem Tindaro, pobożne małżeństwo Neifile i Panfilo, którzy jednak oboje podkochują się w Dioneo oraz Misia ze swą panią Pampoeą, która jest zaręczona z Leonardo. Zaproszenie otrzymuje również Filomena i natychmiast wyrusza w drogę ze swą służącą Liciscą. Dochodzi między nimi do kłótni, w której służka spycha swą panią z mostu prosto w odmęty rzeki. Pewna, że zabiła swą dręczycielkę, przejmuje jej tożsamość i wkracza do posiadłości jako szlachcianka. Goście zaczynają się poznawać i oczekują na wciąż nieobecnego gospodarza. Służba ukrywa jednak, że ich pan zmarł właśnie z powodu zarazy. Do posiadłości wkraczają trzej opryszkowie, a jednym z nich okazuje się być były kardynał, który stracił wiarę i zszedł na drogę występku. Wściekła Licisca zabija go ostrzem stołowym, a reszta bandytów ucieka. Ku zaskoczeniu wszystkich do posiadłości przybywa brudna dziewczyna podająca się za Filomenę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz