Essun odprowadza swych towarzyszy z Castrimy do nowego domu, miasta położonego tuż przy Pęknięciu, co czyni je wbrew pozorom bardzo bezpiecznym miejscem, gdyż nikt nie podróżuje w kierunku potężnego wulkanu, tylko się od niego oddala. Nassun wraz z Schaffą docierają do Rdzenia, miasta danej ludzkiej cywilizacji położonego po drugiej stronie Ziemi. W tym samym czasie pojawia się tu także Essun, jednak spotkanie matki i córki dalekie jest od ideału. Nassun przybyła tu z zamiarem otwarcia Wrót Obelisków by w akcie zemsty zamienić wszystkich ludzi w kryształy. Essun chce powstrzymać Piątą Porę Roku i przywrócić Księżyc na swą dawną orbitę. Dochodzi do swoistego pojedynku pomiędzy obiema kobietami, gdzie polem walki jest wykorzystywana energia zgromadzona w obeliskach. Ostatecznie Essun wycofuje się z starcia, by nie zabić własnej córki, a ta dopiero teraz dostrzega poświęceni matki oraz jej zamiary i dopełnia jej misji zaniechując jednocześnie swoje wcześniejsze zamiary. Essun ginie, jednak po pewnym czasie odżywa jako skałożerca, jednak Nassun wcześniej powraca na kontynent.
Od początku narratorem opowieści był Hoa, który został stworzony przez starożytną cywilizację jako narzędzie do strojenia obelisków. Te zaś powstały by wyzwolić potężny impuls energii skierowany do wnętrza Ziemi, który miał uwolnić zgromadzone tam zapasy i pozwolić czerpać z nich przez tysiące lat. Plan nie powiódł się z dwóch powodów. Po pierwsze stroiciele się zbuntowali, gdyż mieli dość traktowania jak rzeczy, a po drugie Ziemia okazała się inteligentną istotą, który również interweniował i doprowadził do Pory Zagłady, która niemal całkowicie zniszczyła ludzkość. Wojna między Ziemią a istotami z powierzchni trwała aż do tej pory, w której po przywróceniu Księżyca nastał rozejm i pokój.
Ocena: 4/5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz