Nostromo. Opowieść z wybrzeża. - Joseph Conrad

W fikcyjnym państwie Ameryki Łacińskiej, Costaguana, na zachodzie leży prowincja, której stolicą jest Sulaco. Kraj regularnie targany jest wojnami domowymi, przewrotami i rewolucjami. Kolejny taki ruch wyzwoleńczy zagraża interesom lokalnej kopalni srebra, która prowadzona jest przez angielskiego magnata. Do miasta zbliżają się wrogie oddziały, które chcą zagarnąć transport czystego urobku. Srebro musi zostać przetransportowane do odbiorcy. Ta trudna misja powierzona zostaje Nostromo, niezwykłemu Włochowi, który dał się poznać jako doskonały zarządca i dowódca. Statek, którym ucieka zostaje uszkodzony, a Nostromo zmuszony jest ukryć kruszec na przybrzeżnej wysepce. Swych mocodawców informuje jednak o zatonięciu okrętu wraz z ładunkiem. Od tej pory zachodzi w nim głęboka przemiana. Podobnie jak zarządca kopalni, srebro staje się jego obsesją, a z honorowego mężczyzny przemienia się w złodzieja. Skarb wyprzedaje powoli, by nie wzbudzić niczyjej uwagi. Jednocześnie regularnie odwiedza dwie córki starego przyjaciela, z których starsza jest mu pisana jako żona. On jednak kocha młodszą. W wyniku nieporozumienia, gdy zakrada się nocą do kochanki, zostaje śmiertelnie postrzelony przez jej ojca. Na łożu śmierci udaje mu się wyznać swe winy żonie zarządcy. Ta jednak zna swego męża i ukrywa tę informację w tajemnicy.
Książka ma dość prostą fabułę, jednak jej bohaterowie oraz historia miasta i państwa są opisane bardzo szczegółowo. Każde wydarzenie przedstawiane jest parę razy z punktu widzenia różnych osób. Bogate tło i dokładna znajomość wszystkich występujących postaci sprawia, że tocząca się fabuła jest tylko dodatkiem wiążącym ze sobą bohaterów.
Ocena: 4/5