Stalker zostawia żonę i córkę by wyruszyć z profesorem i pisarzem do strefy w celu odwiedzenia Komnaty Życzeń. W trakcie długiej i nudnej drogi często dzielą się ze sobą przemyśleniami na temat szczęścia i możliwości jego osiągnięcia. Na koniec docierają do celu jednak zawracają, gdyż dochodzą do wniosku, że nie da się obdarzyć wszystkich szczęściem, gdyż szczęście jednego człowieka jest powodem do nieszczęścia innych ludzi.
Film tylko ogólnie nawiązuje do książki Strugackich Piknik na skraju drogi. Sama strefa wygląda jak zaniedbany poligon i zniszczone tereny industrialne. Nie widać tu żadnych pułapek ani artefaktów znanych z książki i jest traktowana raczej jako miejsce ucieczki do wolności, niż zakazana i niebezpieczna strefa. Fabuła obraca się wokół filozoficznych rozważań, które nie prowadzą do żadnych konkretnych wniosków, a jedynie pogłębiają poczucie beznadziejności świata rzeczywistego.
Ocena: 2/5
Film tylko ogólnie nawiązuje do książki Strugackich Piknik na skraju drogi. Sama strefa wygląda jak zaniedbany poligon i zniszczone tereny industrialne. Nie widać tu żadnych pułapek ani artefaktów znanych z książki i jest traktowana raczej jako miejsce ucieczki do wolności, niż zakazana i niebezpieczna strefa. Fabuła obraca się wokół filozoficznych rozważań, które nie prowadzą do żadnych konkretnych wniosków, a jedynie pogłębiają poczucie beznadziejności świata rzeczywistego.
Ocena: 2/5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz