Epopeja chłopska rozgrywająca się praktycznie w jednej wsi, Lipcach i w ciągu jednego roku, czterech pór roku. Głównymi bohaterami powieści jest rodzina Borynów, największych gospodarzy w okolicy. Głowa rodziny, stary Maciej, popada w konflikt z swym synem Antkiem, który nie może się doczekać przekazania mu gospodarstwa. Sytuację zaostrza ślub ojca z Jagusią, obiektem marzeń wielu kawalerów i nie tylko, z którą Antek ma romans, a który kontynuują mimo małżeństwa. W wyniku sporu z dworem o las stary Boryna zostaje ciężko ranny, a Antek trafia do aresztu. Przez cała wiosnę żona Antka, Hanka, musi sama się wszystkim zajmować. Po śmierci ojca i niedługim powrocie męża sprawy zaczynają się układać. Jagusia jest jednak kobietą potrzebującą miłości i atencji mężczyzn. Upatrzyła sobie młodego Jasia, syna organistów, który uczy się na księdza. Cała wieś uznaje, że miara się przebrała i wygania dziewczynę.
Fabuła zawiera wiele wątków pobocznych, które razem tworzą niezwykle złożony obraz wsi, a tym samym zadaje kłam przekonaniu o prostym i banalnym życiu chłopów. Co więcej autor dowodzi ich pełnej świadomości przynależności do narodu polskiego, co zarzucano im po upadku Powstania Styczniowego. Najbardziej niezwykłe są tu jednak zwykłe opisy przyrody i codziennego życia. Jest to prawdziwa skarbnica polskich zwyczajów i polskości jako takiej w najlepszym wydaniu.
Ocena: 5/5
Fabuła zawiera wiele wątków pobocznych, które razem tworzą niezwykle złożony obraz wsi, a tym samym zadaje kłam przekonaniu o prostym i banalnym życiu chłopów. Co więcej autor dowodzi ich pełnej świadomości przynależności do narodu polskiego, co zarzucano im po upadku Powstania Styczniowego. Najbardziej niezwykłe są tu jednak zwykłe opisy przyrody i codziennego życia. Jest to prawdziwa skarbnica polskich zwyczajów i polskości jako takiej w najlepszym wydaniu.
Ocena: 5/5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz