Bohater książki jest już około 70-letnim mężczyzną, który stara się uporządkować swoje życie. Metaforą tego jest jego notes z adresami osób poznanych w ciągu całego życia. Przeglądanie go i próby przepisania na nowo są pretekstem do wielu wspomnień i rozważań nad życiem w ogóle. Dość chaotycznie, co nie znaczy nieskładnie, przeplatają się wątki z okresu studiów i prób malarstwa, praktyki u krawca, pokerowe spotkania u szewca, zamieszkiwanie różnych wynajętych lokali, relacje z matką oraz innymi kobietami, a także różnorodne interesy jakie prowadził później. Oddzielną oś stanowi wątek Marii, dawnej narzeczonej bohatera, który poznajemy głównie z listów jakie ta pisze nieustannie do swej byłej i jedynej miłości.
Wszystko rozwija się wokół tezy, że życie jest samo w sobie nieokreślone i dopiero jego koniec pozwala nadać jakieś znaczenie całości. Tak też kończy się książka, niespodziewanie, bez konkretnego zakończenia lub podsumowania. Życie bohatera trwa dalej i póki co nie można go zwięźle zamknąć i opisać.
Ocena: 5/5
Wszystko rozwija się wokół tezy, że życie jest samo w sobie nieokreślone i dopiero jego koniec pozwala nadać jakieś znaczenie całości. Tak też kończy się książka, niespodziewanie, bez konkretnego zakończenia lub podsumowania. Życie bohatera trwa dalej i póki co nie można go zwięźle zamknąć i opisać.
Ocena: 5/5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz