Właścicielka upadającego studia filmowego z pokaźnym dorobkiem z lat złotej ery kina, pragnie odświeżyć jedną ze sztandarowych produkcji z wykorzystaniem najnowszych technologii. W tym celu zatrudniają znaną aktorkę, która po neuronowym podłączeniu do maszyny ze sztuczną inteligencją odgrywa cały film jakby znajdowała się w jego wnętrzu. Wszystkie pozostał postaci zachowują się jakby były częścią prawdziwych wydarzeń i tylko Brandy ma świadomość odgrywania roli. W krytycznym momencie dochodzi jednak do awarii i aktorka zostaje uwieziona w czarno-białym świecie filmu. Jedna sekunda w rzeczywistości to godziny w symulacji, przez które Brandy poznaje i zakochuje się z wzajemnością w głównej postaci Dorothy. Gdy w końcu film się kończy i maszyna uwalnia aktorkę ma ona uczucie straty kogoś bardzo bliskiego. Dzięki uprzejmości producenta otrzymuje własną symulację Dorothy, z którą może prowadzić niekończące się rozmowy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz