Władzę w Rzymie przejmuje znienawidzony Maksencjusz, który wykorzystuje do swych celów chrześcijan, ale z czasem wznawia przeciw nim prześladowania i traci ich wsparcie. W tym czasie Konstantyn opuszcza Brytania na czele kilku legionów i rozpoczyna zwycięski marsz na Rzym. Po drodze odnosi spektakularne zwycięstwa pod Turynem, Mediolanem i Weroną, a następnie niszczy wojska Maksencjusza pod murami Rzymu, a sam cesarz zostaje zabity. Konstantyn zostaje obwołany nowym cesarzem, który zna już tajemnicę tajemniczego sprawozdania Piłata. Okazuje się, że Jezus nigdy nie zmarł na krzyżu. W rzeczywistości był rzymskim kolaborantem, którego śmierć upozorowano dla celów propagandowych. Ostatecznie zostaje jednak wydalony z imperium za samowolę. W rezultacie Konstantyn organizuje ruch chrześcijański pod własne dyktando wyznaczając samodzielnie zwierzchników religijnych i tym samym legalizuje ich istnienie w imperium. Na koniec okazuje się, że przyjaciel Konstantyna Varro, który przyjął chrześcijańskie imię Lucjusz, wraz ze swymi braćmi Rusiusem i Cetusem, wyruszają na tereny dzisiejszej Polski, gdzie Varro osiada, a jego bracia wyruszają w dalszą drogę dając tym samym początek legendzie o Lechu, Czechu i Rusie.
Ocena: 4/5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz